و عن الرضا علیه السلام قال أبو عبد الله علیه السلام من اتخذ خاتما فصه عقیق لم یفتقر ولم یقض له الا بالتی هی أحسن ومر به رجل من أهله مع غلمان الوالی فقال علیه السلام اتبعوه بخاتم عقیق فاتبع فلم یر مکروها وقال علیه السلام العقیق حرز فی السفر وعنه علیه السلام من أصبح وفى یده خاتم فصه عقیق متختما به فی یده الیمنى وأصبح من قبل أن یراه أحد فقلب فصه إلى باطن کفه وقرء انا أنزلناه إلى آخرها ثم یقول آمنت بالله وحده لا شریک له وکفرت بالجبت والطاغوت آمنت بسر آل محمد صلى الله علیه وآله وعلانیتهم وولایتهم وقاه الله تعالى فی ذلک الیوم [ من ] شر ما ینزل من السماء وما یعرج فیها وما یلج فی الأرض وما یخرج منها وکان فی حرز الله وحرز رسوله حتى یسمى
هر که صبح گاهان عقیق در دست راستش باشد و قبل از این که کسی او
را ببیند عقیق را به طرف کف دستش برگرداند و سوره ی انا انزلناه
خوانده بعد از آن بگوید: « آمنت بالله وحده لا شریک له وکفرت بالجبت
والطاغوت آمنت بِسِرِّ آل محمد صلى الله علیه وآله وعلانیتهم وولایتهم »
خدا نگه می دارد او را در آن روز از بلاهای آسمان و زمین و
در پناه خدا و رسولش می باشد تا شب.
جامع أحادیث الشیعة ، ج 16، ص 772
