هو الحی

امروز ساعت 9 صبح همسرم از کربلا تماس گرفتند

و گفتند که فقط 14 کیلومتر مونده تا برسند به کربلا (یا لیتنا کنا معکم )

خوش به حالشون کاش ما هم همراهشون بودیم

حیف که نمی تونیم بریم. :(

از احوالشون پرسیدم گفتند که یک مقدار دست و پاشون درد می کنه و

هوا هم خیلی سرده

.
.
.
دلم رو راهی کربلا کردم
اون موقعی که حضرت زینب سلام الله علیها به همراه خانم ها و بچه های کوچک
با بدن های خسته

بدن های تازیانه خورده و زخمی
داغ برادر کشیده
داغ پدر کشیده

با لباس های کهنه
راهی ِ این سرزمین شدند تا .... :(
.
.
تا با برادر
پدر
عمو
پسر
.
.

برای آخرین بار دیداری داشته باشند
و برگردند به مدینه 

.
.

یاد اون پیرمرد کور افتادم که با عشق راهی سرزمین کربلا شد

چشم نداشت اما نور ولایت توی دلش روشن بود و راهش رو مشخص می کرد

به سوی فرات رفت و غسل کرد، پارچه ای به کمر بست و پارچه ای به دوش انداخت و عطر زد

ذکرگویان به سوی قبر امام حسین (علیه السلام) رفت

وقتی نزدیک قبر شد به عطیه گفت: دستم را بگیر و روی قبر بگذار

جابر خود را به روی قبر انداخت و آن قدر گریه کرد که بی هوش شد

وقتی به هوش آمد
سه بار گفت: ای حسین!
دوست پاسخ دوستش را نمی دهد
  خودش جواب خودش را داد:

تو چگونه جواب دهی در حالی که رگ های گردنت را بریدند و بین سر و بدنت جدایی انداختند

گواهی می دهم که تو

فرزندخاتم پیامبران

و پسر سرور مؤمنان

و هم پیمان تقوا

و از نسل هدایت

و پنجمین نفر از اصحاب کسایی

فرزند سرور نقیبان

پسر فاطمه(علیها السلام) سرور زنانی

پ.ن1: یا لیتنا کنا معکم (ای زائران کربلا)

پ.ن2: انشاء الله امسال می خوام اربعین پیاده برم تا حرم حضرت معصومه سلام الله علیها:(

پ.ن3: کاش ما هم مثل جابر چشم دلمون به روی حقایق باز می شد

پ.ن4: التماس دعاااااااا